Posługa kapłańska ks. Mariusza w naszej parafii 

Ksiądz Mariusz Szymanik do naszej parafii trafił w październiku 2012r. Jest studentem studiów doktoranckich na Wydziale Teologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i studiuje Homiletykę. W Kosowie Lackim na plebanii zazwyczaj przebywa od piątku do niedzieli. W tych dniach w kościele parafialnym sprawuje Eucharystię św., głosi do nas Słowo Boże, spowiada, uczestniczy w różnych wydarzeniach – w galerii zdjęcia z symbolicznego pożegnania Bożonarodzeniowego żłóbka. W naszej świątyni głosił również nauki rekolekcyjne. 19 stycznia ks. Mariusz obchodził swoje imieniny. W świątyni, po Mszy św. sprawowanej w jego intencji, Solenizant otrzymał życzenia i prezenty od Kosowskich Wspólnot Parafialnych i dzieci wraz z Paniami Katechetkami.

Według starego martyrologium patron naszego ks. Mariusza „św. Mariusz pochodził z zamożnej rodziny. Po nawróceniu się na chrześcijaństwo rozdał majątek ubogim i przybył z Persji do Wiecznego Miasta, aby odwiedzić groby Apostołów. Przyjechał z rodziną: żoną Martą oraz z synami Audifaksem i Abakukiem. Był to prawdopodobnie koniec III wieku, w okresie panowania cesarza Klaudiusza II (268-270) lub Dioklecjana (284-305). W Rzymie starał się pomagać prześladowanym współwyznawcom. Z kapłanem Janem miał pochować 260 męczenników przy Via Salaria. Zostali schwytani i torturowani (mieli być rozciągani, przypalani ogniem i szarpani żelaznymi hakami, a w końcu poobcinano im kończyny). Wszyscy czworo dali świadectwo wiary i nie oddali hołdu pogańskim bożkom. Zginęli śmiercią męczeńską: Mariusz z synami zostali ścięci przy via Cornelia pod Rzymem, a Martę utopiono w studni lub stawie w Ninfa (dziś Santa Ninfa), niedaleko Rzymu.

Ich ciała odnalazła rzymianka Felicyta i pogrzebała je w dniu 20 stycznia (rok nie jest pewny, spotkać można informację o 270 r.) w swoim gospodarstwie w Buxus (obecnie Boccea na terenie Rzymu). Powstał tam kościół, który w okresie średniowiecza był miejscem pielgrzymkowym. W IX w. w Rzymie wzniesiono osobny kościół ku czci św. Mariusza. Dziś z tego kościoła pozostały tylko ruiny. Szczątki całej rodziny zostały odkryte w roku 1590 i przeniesione do kilku rzymskich kościołów. Część relikwii znalazła się w Niemczech i we Francji, gdzie zostały zniszczone przez kalwinów.”

 

Maraton Jasełkowo-Kolędowy w Kosowie Lackim

24 stycznia 2016 r. obejrzeliśmy „Maraton Jasełkowo-Kolędowy”. Jak co roku przedstawienia związane z świętami Bożego Narodzenia zaprezentowano w MGOK w Kosowie Lackim. Licznie zgromadzona na widowni publiczność mogła podziwiać przygotowane na ten dzień trzy świąteczne inscenizacje i kilka zaśpiewanych kolęd i pastorałek. Na scenie ośrodka kultury wystąpili uczniowie Szkoły Podstawowej im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego i Publicznego Gimnazjum im. Aleksandra Kamińskiego oraz dzieci i młodzież, a także seniorzy działający przy MGOK.

W pierwszej kolejności wystąpiły dzieci z klas III szkoły podstawowej przygotowane przez Ewę Dybowską, Agnieszkę Jagiełło-Rosłoń i Jadwigę Kędzior. Jasełka  pt. „Opowieść Bożonarodzeniowa” przeniosły widzów w wydarzenia betlejemskiej nocy, które świętowaliśmy dokładnie miesiąc temu.  Jako druga została zaprezentowana bajka pt. „Mikołajkowa przemiana”. W przedstawieniu wystąpiły dzieci należące do Koła Regionalnego działającego przy szkole podstawowej przygotowane przez jego opiekunki: Katarzynę Kurowicką i Małgorzatę Łach. Na scenie zagrali również uczniowie gimnazjum z „Kółka Teatralnego Szpilka”. Ich niekonwencjonalne jasełka pt. „Zobaczyć człowieka” wyreżyserowały Monika Świstek i Mariola Zakrzewska.

W trakcie teatralnych występów uczestnicy Maratonu wysłuchali wielu kolęd i pastorałek w interpretacji: Katarzyny Zych, Amelii Rytel-Siłki, Wiktorii Oleszczuk, Marianny Omieciuch, Dominiki Buczyńska, Gabrysi Grabowskiej, Oliwii Frąc, Mileny Wesołowskiej, Eweliny Krzymowskkiej i Marzeny Radomskiej. Wystąpiły również zespoły instrumentalno-wokalne działające w kosowskim ośrodku kultury:Zespół „Paranormal City” prowadzony przez Mateusza Dolińskiego oraz Zespół Seniorów „Sama Słodycz” - pod kierunkiem ks. Marcina Kuśmirka.

W trakcie wykonywania ostatnich dwóch kolęd przez zespół wokalny-instrumentalny kierowany przez ks. Marcina Kuśmirka i wspólnie odśpiewanych z widownią, na scenie znaleźli się m.in. ks. Tomasz Pełszyk, Proboszcz naszej parafii,Urszula Wołosiewicz – Wicestarosta Powiatu Ostrowskiego, Longina Oleszczuk – Członek Zarządu Powiatu Sokołowskiego, Jan Słomiak – Burmistrz Miasta i Gminy Kosów Lacki, Stanisław Kuziak - Przewodniczący Rady Miasta i Gminy Kosów Lacki oraz Ewa Rutkowska Dyrektor MGOK. Wszystkich aktorów, wokalistów i instrumentalistów nagradzono głośnymi brawami. Zaprezentowane sztuki oraz zaśpiewane kolędy i pastorałki dostarczyły zebranym w sali widowiskowej ośrodka kultury dużo radości i wielu wzruszeń.

Dla uczestników Maratonu dodatkową atrakcją była wystawa świątecznych talerzy ozdobnych ze zbiorów kolekcjonerskich Jacka Omieciucha, na którą jej właściciel zaprosił osobiście zebranych na widowni tego dnia widzów.  

 W holu MGOK w Kosowie Lackim, na ekspozycji trwającej tydzień, zaprezentowano 75 różnorodnych talerzy z porcelany wraz z opisami ich dekoracji wykonanymi przez Joannę Omieciuch. Niektóre porcelanowe okazy miały ponad 40 lat. Większość pokazanych na wystawie talerzy pochodziła z Niemiec i przedstawiała bawarskie miejscowości, gdzie na rynku odbywa się kiermasz świąteczny lub ludzie podążają do świątyni na Pasterkę. Można było również dostrzec Bożonarodzeniowy talerz z 1983 r. wyprodukowany przez fabrykę porcelany „Rosenthal”, do którego dekorację wykonał Bjørn Wiinblad – jeden z najsłynniejszych duńskich artystów w tej dziedzinie.

 Kilka eksponatów było z Wielkiej Brytanii i Polski oraz jeden z Danii. To właśnie w Danii w 1895 r. narodziła się tradycjatalerzy Bożonarodzeniowych. Duńska firma  Bing&Grøndahl stworzyła pierwszy z serii talerzy przedstawiających tradycyjną zimową scenerię pt. „Za zaszronionym oknem”, który zaprojektował F. A. Hallin. Na wystawie Jacka Omieciucha szczęśliwie można było obejrzeć dekorację tego talerza. Właściciel kolekcji posiada bowiem identyczny talerz, który został wyprodukowany w 1995 r., w celu upamiętnienia istnienia 100-letniej tradycji świątecznych talerzy Bożonarodzeniowych, zatytułowany „Stulecie talerzy Bożonarodzeniowych 1895-1995 – Bing&Grøndahl”      

Wystawa W MGOK w Kosowie Lackim cieszyła się dużym zainteresowaniem. Niektóre eksponowane talerze były podnoszone i oglądane z bliska. Zdarzyło się też, że patrząc na dekorację talerza oglądająca go osoba rozpoznawała miejscowość, w której była. W dniu rozpoczęcia wystawy właściciel kolekcji opowiadał ciekawostki związane z niektórymi talerzami oraz opisywał, co przedstawiają  pewne dekoracje. W pozostałe dni zwiedzający mogli sami przeczytać informacje z opisem poszczególnych eksponatów. 

Niedziela Palmowa 2016

Orszak Trzech Króli 2017

Pokaźna grupa osób – mimo sporego mrozu – spotkała się 6 stycznia 2017r., by o godz. 11.30 wyruszyć do kościoła pw. Narodzenia NMP spod siedziby Miasta i Gminy Kosów Lacki w pochód, zwyczajowo już określany Orszakiem Trzech Króli. Rok wcześniej w naszej miejscowości zapoczątkowaliśmy  ten ciekawy pomysł wspólnego kolędowania, z inicjatywy księży posługujących w naszej parafii. Pierwszy Orszak może nie był zbyt liczny, porównując do tegorocznego, ale spodobał się jego uczestnikom. Należy nadmienić, że namiastki Orszaku mieliśmy już w latach wcześniejszych na Mszach św. o godz. 12.00 – w 2013r. i 2015r. Ówczesny wtedy wikariusz – ks. Karol Biegluk – po wygłoszonym do dzieci kazaniu, udawał się wraz z nimi do bożonarodzeniowej szopki, by jak Trzej Królowie przyklęknąć i złożyć nowonarodzonemu Jezusowi symboliczne dary; wówczas, wraz z dziećmi, klękali wszyscy zgromadzeni w świątyni.

W 2017r. z inicjatywą zorganizowania Orszaku Trzech Króli w naszym mieście, w jego formie zinstytucjonalizowanej, wcześniej zgłaszając Orszak w Kosowie Lackim do krajowej Fundacji Orszaku Trzech Króli, wystąpił Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w Kosowie Lackim. Pod jego kierownictwem, odpowiednio wcześniej, odbyło się spotkanie z przedstawicielami wszystkich społeczności (parafią, szkołami i Urzędem Miasta i Gminy), by ustalić jego formę. Szkoły przygotowały odpowiednie bożonarodzeniowe scenki, pracownicy MGOK-u szyli stroje i przygotowywali dekoracje – ubiegłoroczna gwiazda betlejemska osadzona na kosisku, zmieniła kolor i nabrała nowego splendoru. Natomiast  Burmistrz Jan Słomiak złożył ofiarę, by sprawowana o godz. 12.00 Msza św. odbyła się w intencji Mieszkańców Miasta i Gminy Kosów Lacki: o Boże błogosławieństwo, opiekę Matki Najświętszej i wszelkie łaski potrzebne w Nowym Roku 2017.

Przed wyruszeniem w drogę usłyszeliśmy fragment orędzia Prezydenta Andrzeja Dudy przygotowanego na tę okazję, a odczytanego przez Burmistrza. Swoje hasła, by ruszyć w trasę, wypowiedzieli Trzej Królowie (z kosowskiego liceum). Ozdobieni koronami i płaszczami królewskimi, z śpiewnikami w rękach, które w dużej liczbie otrzymaliśmy od Fundacji,  żwawo ruszyliśmy w pochód, śpiewając kolędy. Przebieg naszego Orszaku, należy domniemywać, wyglądał dość podobnie, jak i w wielu innych miejscowościach w naszym kraju. Może z jedną różnicą, że przed wielobarwną Gwiazdą Betlejemską i sztandarami, za którymi podążaliśmy – wraz z Mędrcami ze Wschodu – ulicami Szkolną i Wolności, jechała platforma z grupą tradycyjnych grajków akompaniujących nam do odśpiewywanych kolęd, pod przewodnictwem naszego organisty.

Po dotarciu do kościoła parafialnego, w pierwszej kolejności, dzieci ze szkoły podstawowej odegrały scenkę Bożego Narodzenia Pana Jezusa, a następnie uczniowie gimnazjum zaprezentowali złożenie królewskich darów. Mszę św. w uroczystość Objawienia Pańskiego odprawił ks. Mariusz Szymanik, wygłaszając do wiernych kazanie, a na zakończenie nabożeństwa głos zabrał ks. Tomasz Pełszyk. Ksiądz Proboszcz, po pierwsze, zadał prowokujące do myślenia pytanie „To ilu tych  króli naprawdę wędrowało, by złożyć pokłon Panu Jezusowi?”, i odpowiadając na to pytanie, stwierdził, że „Tylu, ile nas wędrowało”. W drugiej części swojej wypowiedzi podziękował wszystkim organizatorom za wykonaną pracę i jednocześnie zaprosił do uczestnictwa w przyszłorocznym Orszaku. Odbywający się w 2017r. Orszak Trzech Króli pod hasłem „Pokój i Dobro”, zakończył się, ale my mamy dalej, zgodnie z tegorocznym hasłem roku kościelnego, iść i głosić Dobrą Nowinę.  

 

Życzenia świąteczno-noworoczne

W Roku Pańskim 2018

 

niech Jezus nowo narodzony obdaruje nas obficie łaskami Ducha Świętego. Pocieszyciel i Obrońca, jak nazywa Go sam Zbawiciel, posłany jest, by tłumaczyć orędzie Ewangelii, kształtować w ludziach zdrowe – Boże zasady życia, by udzielać mocy do wprowadzania w codzienne życie wiernych Dobrej Nowiny o miłości Ojca do nawet najbardziej zagubionych duchowo grzeszników.

Każdy sakrament, w którym Duch Święty odsłania tajemnicę znaku niosącego łaskę, niech będzie dla nas zachętą do obfitego i ufnego korzystania ze źródeł dobroci Pana. Lektura Słowa Bożego niech stanie się codzienną praktyką – zwłaszcza w kręgu rodzinnym!

Darów, które zaskakują i prowokują do działania, które nie pozwalają zatrzymać się w bezczynności, lecz każą podjąć konkretne działanie w imię Jezusa Chrystusa Zbawiciela… na ten i każdy następny rok

 

życzą                                    

 

księża z kosowskiej parafii

 

i kapłani współpracujący w duszpasterskim dziele

 

Pielgrzymka do Włoch (18.04.2017-27.04.2017)

Dnia 18 kwietnia 2017r. z Kosowa Lackiego wyruszyła pielgrzymka autokarowa do Włoch, której inicjatorem i jednocześnie opiekunem duchowym był ks. Mariusz Szymanik - wikariusz parafii p.w. Narodzenia NMP w Kosowie Lackim.  Pilotowana przez pana Grzegorza ze Stowarzyszenia Matki Bożej Królowej Pokoju i Pojednania w Białymstoku, 49-osobowa grupa, wróciła szczęśliwie do swych domów 27 kwietnia. W tych 10-dniowych rekolekcjach udział wzięli parafianie z Kosowa Lackiego i innych parafii diecezji drohiczyńskiej, t.j. z Sokołowa Podlaskiego, Sadownego i Siemiatycz (z parafii św. Andrzeja Boboli). Do pielgrzymki dołączyli również mieszkańcy innych miejscowości, a mianowicie z Łap, Białegostoku, Płocka i Wielgolasu Brzezińskiego, a także z Poznania, Piaseczna, Siedlec, Turośni Kościelnej i Zambrowa. W grupie pielgrzymkowej dało się zauważyć obecność szóstki młodych ludzi, a szczególnej radości dostarczały najmłodsze pątniczki: Madzia i Rita.

W trakcie pielgrzymki dotarliśmy do wielu wspaniałych i cudownych kościołów, bazylik i sanktuariów we Włoszech, Austrii, a także w Polsce. Pokonując w sumie ponad 5 tys. kilometrów, nawiedziliśmy: Wenecję, Loreto, Manoppello, San Giovanni Rotondo, Monte Sant’Angelo oraz Pompeje wraz z pobliskim Wezuwiuszem. W Niedzielę Miłosierdzia Bożego dotarliśmy na Monte Casino, nawiedzając Polski Cmentarz Wojskowy oraz do Rzymu, by uczestniczyć w modlitwie Regina Coeli. W następnych dniach, kierując się już w stronę Polski, dojechaliśmy do Cascii, Asyżu i Padwy. W ostatnich dniach, dotarliśmy na Kahlenberg oraz Górę Świętej Anny, odwiedziliśmy również Jasną Górę.

Atmosfera na naszym pątniczego szlaku była bardzo wspólnotowa. Każdego dnia razem modliliśmy się, śpiewaliśmy Godzinki, odmawialiśmy Różaniec, modliliśmy się Koronką do Miłosierdzia Bożego. Codziennie uczestniczyliśmy we Mszy św. odprawianej przez ks. Mariusza.

W trakcie pokonywania kolejnych kilometrów mieliśmy okazję obejrzeć interesujące filmy, w tym o św. Ojcu Pio i o św. Ricie, by dokładniej zapoznać się z ich życiorysami. W trakcie podróżowania był też „czas dla brata i siostry”, na dzielenie się swoimi zasobami żywności oraz chlebem. Sporo czasu spędzaliśmy spożywając wspólnie włoskie posiłki, gdzie dzień w dzień królowała pasta (makaron). Co do pogody – ogólnie – dopisywała, choć czasami było dość rześko – szczególnie na Półwyspie Gargano. Zieleń otoczenia nastrajała jednak pozytywnie.

Naszej pielgrzymkowej wędrówce towarzyszyły liczne, osobiste intencje. Zanosiliśmy je do Pana Boga przez wstawiennictwo Matki Bożej Loretańskiej, Pompejańskiej i Anielskiej oraz Świętego Michała Archanioła. Na swej pielgrzymkowej drodze mogliśmy modlić się przy grobach wielu świętych: Ojca Pio, papieża Jana Pawła II, Rity, Franciszka, Klary i Antoniego.

Każdemu pielgrzymowaniu towarzyszą różnego rodzaju „niewygody”; jeden nocleg spędziliśmy w autokarze, przejechaliśmy 900-kilometrowy odcinek w ciągu jednego dnia. Zostały one jednak zrekompensowane przez miłe niespodzianki. Jedną z nich był przyjazd do Asyżu księdza Roberta Solki. Ks. Robert, kosowski wikariusz w latach 2004-2008, obecnie posługuje jako wikariusz i proboszcz w okolicach Perugii. Wiedząc o naszej pielgrzymce, przybył by spędzić ze swoimi dawnymi parafianami kilka godzin. Jesteśmy mu za to bardzo wdzięczni. Dziękujemy wszystkim organizatorom i uczestnikom, już teraz myślimy, by wspólne pielgrzymowanie powtórzyć za rok.